10. Nataaaallll + meet Mada

Okaayyy hier is mijn update weer, opnieuw excuses voor de vertraging xd

Maar dus Natal whooop: mijn eerste ervaring van Brazil buiten de staat Bahia (waar de meeste Afrikaanse invloeden zijn). Mijn eerste indruk was ‘wajow Natal is groot en de luchthaven is zoooo ver van de stad’ (echt 45 minuten rijden minstens) en ook heel veel hoge gebouwen en gewoon totaal anders dan Salvador. Maar voor we Natal fatsoenlijk gingen ontdekken waren we Pipa town gaan verkennen. Pipa is nog kleiner en gezelliger dan Itacaré, alhoewel ge bijna altijd omver werd gereden door auto’s want de smalle hoofdstraat had naar mijn mening niet genoeg plaats om fatsoenlijk te wandelen tegelijk met een auto die voorbijreed xd

Maar de stranden echt woooow, prachtig! We hebben over deze stranden gereden met een quad hehehe. En ja, we zijn veilig teruggekomen en hebben niemand aangereden xdd 

In Pipa hebben we ook een meeeega goeie italiaan gevonden. Zo goed dat we er 2 avonden op rij heen zijn gegaan. Muito muito bom zou ik zeggen int Portugees xd

Buiten het goei eten, hebben we ook het beste feestje van de reis (naar mijn mening toch lol) in Pipa gehad. Een reggae feestje met goooeeeeiiieeee caipirinhas en gewoon viben. Ja, goei avond hehe ✌🏼

Conclusie, in love met Pipa maar helaas tijdsgebrek en zijn we er maar 3 dagen geweest. Het was terug tijd om naar Natal te keren. In Natal hebben we ENORM lekkere frieten gegeten #not. De frieten hadden geen smaak, en wat doe je als frieten geen smaak hebben? Je strooit er zout op. Zonder het fatsoenlijk te checken dachten we dat we zout aant strooien waren. Maaaaarrrr, de frieten werden met de seconde erger en erger, dus nog meer ‘zout’ strooien voor de smaak totdat we plots erachter kwamen dat we suiker op onze frieten aant gooien waren :)))) en echt enooorm veel suiker. Geen aanrader…

In Natal hebben we nog wat op het strand gelegen en een deel van de stad aan het strand wat verkend, maar wat we voornamelijk ontdekt hebben is de handschoen lol. We waren weer eens pizza aan het eten maar we kregen geen bestek. Toen ik mijn servet uit het plastiekje nam kwam er een plastieken handschoen mee uit en we vonden het heel vreemd. Maar ondertussen verder gegeten en ambetant wezen omdat de pizza niet goed gesneden was en onze handen helemaal onder zaten xdd Naderhand deed Freya haar servet ook open en vond ze ook de handschoen. Toen waren we even het klein kind aant uithangen en hadden we de handschoen opgeblazen en een middelvinger opgestoken loool. Maar net op dat moment keken we rond ons en zagen we iedereen pizza eten met de handschoen aan zodat hun handen niet vuil werden. Dat hadden de Belgjes in Brazil niet door xddd Nu ja, liever vuile vingers maar een opgeblazen middelvinger loollll.

Dat was ook direct onze laatste avond samen en de ochtend erna hebben we afscheid moeten nemen want ik moest enkele uren eerder naar de luchthaven terug richting Salvador. Daar heb ik nog een namiddagje doorgebracht aan een mooi strand en de dag erna 9 uur de bus op richting Igatu terug. 

Ik keek ernaar uit om terug naar Igatu te keren maar mijn eerste dagen terug waren alles behalve top. Er waren al eerder spanningen met het project omdat het niet zo loopt zoals zou moeten eigenlijk, ookal is het een initieel project en er te weinig interactie is met de community naar mijn goesting. Maar ik botste ook op onbegrip om eerder dan voorzien van project te veranderen met mijn gastmama. Na enkele gesprekken begrijpt ze mijn perspectief eindelijk wel en die van het project begrijpen het ook wel, maar ik werd wel echt even genomen door enorme eenzaamheid mijn eerste dagen terug in Igatu daardoor want het was ook wel even terug wennen om geen Freya meer te hebben in mijn buurt en de gemakkelijkheid van Nederlands.

Maar na enkele dagen ging het terug beter en kon ik genieten van het grootste feestweekend in Igatu in het jaar. Het was namelijk San Sebastian en de boi. Vrijdag werd dus eerst de heilige van Igatu gevierd met een mis en met een trommelband doorheen het dorpje. Ohja, die trommels begonnen om 5 uur ‘s ochtends al om iedereen wakker te maken. Ik was er niet op voorbereid dus mijn ochtendpersoonlijkheid vond Igatu niet meer zo tof xd 

Vrijdagavond werd de dag/nacht ook nog eens afgesloten met een feestje met enkele livebands. Zeeeer tof.

De dag erna was het dan tijd voor de boi, gelinkt aan San Sebastian maar meer begreep ik er niet van xd Het kwam erop neer dat heel het dorp verkleed ging en de trommelband weer door het dorpje trok maar deze keer stapten iedereen mee en was aan het vieren in supermooie outfits. Nadat de stoet gedaan was, is er ook nog eens een feestje ontstaan op straat en werd die dag ook nog eens feestelijk afgesloten dus. 
Maar ik was zo goed verkleed dat het noodzakelijk werd dat ik een bijnaam kreeg van Igatu zoals iedereen hier heeft. Dus bij deze, meet Mada! (Komt van Madaleina, een plaats in Igatu waar het heel leuk en mooi is om te gaan zwemmen in de rivier)

Zondag was de laatste dag van het feestweekend en toen werd er nog een soort van show gegeven met dans en poëzie. Toen de show gedaan was ontstond er ook nog eens een feestje en dat was het beste feestje van heel mijn Igatu ervaring. Mijn dansmoves zijn echt helemaal top gewoon en heb de hele avond/nacht gedanst. En Igatu heeft me ook eindelijk eens leren kennen zoals zovelen me kennen aka de partysluiter. Jaja, het feestje was zo goed dat ik bij het laatste groepje zat om weg te gaan. 4 uur ‘s ochtends halen in Igatu is mijn recordje (tot nu toe xdd). 

Ondanks de issues hier in Igatu van de laatste dagen heb ik dus enorm genoten van dit feestweekend en de mooie tradities in Igatu. 

Nu ga ik eindelijk slapen want met 5 uur slaap vannacht ben ik een beetje moe vandaag XD

Tchau tchau

Xoxo

PS: ik kan hier geen filmpjes uploaden maar heb er heeeel toffe van de boi te vinden op insta of persoonlijk aan te vragen bij mij of bij de mams xo